Gabinet uroginekologiczny

W czasie ciąży dochodzi do szeregu zmian anatomicznych i funkcjonalnych, które mogą prowadzić do dysfunkcji stawowych, więzadłowych oraz mięśniowo-powięziowych.
Ok 50% kobiet w ciąży cierpi z powodu dolegliwości bólowych odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Dlatego bardzo ważna jest regularna aktywność fizyczna i odpowiednie przygotowanie do porodu.

• Terapia manualna – jest bardzo skuteczną formą leczenia bólu odc. L-S kręgosłupa, rwy kulszowej, objawów zespołu mięśnia gruszkowatego czy bólu spojenia łonowego. Masaż i techniki rozluźniające dają dobre i szybkie efekty.
• Kinesiotaping – alternatywna i bezpieczna metoda leczenia dolegliwości bólowych dla kobiet w ciąży. Twórcą metody jest dr Kenzo Kase. Stosujemy w niej specjalne plastry o dużej elastyczności, które aplikujemy bezpośrednio na skórę. Pozwala to na normalizację napięcia mięśniowego, powięziowego, aktywację przepływu krwi i limfy oraz poprawę motoryki. Jest to również skuteczna terapia obrzęków limfatycznych oraz profilaktyka nawałów mlecznych.
• Ćwiczenia indywidualne – dobrane indywidualnie do pacjentki zestawy ćwiczeń, które w zależności od zaawansowania ciąży wpływają na korekcję postawy ciała, kondycję, poprawiają i utrzymują wydolność układu sercowo-naczyniowego. Ponadto łagodzą dolegliwości bólowe, zmniejszają ryzyko wystąpienia otyłości oraz przygotowują kobietę do porodu i pozwalają na szybszy powrót do formy.

• Mobilizacja blizny po CC – aktualnie w Polsce ok 40% porodów rozwiązywanych jest przez cięcie cesarskie. Podczas zabiegu zostają przecięte wszystkie warstwy powłok brzusznych. Zrosty pooperacyjne mogą dać poważniejsze konsekwencje niż nieestetyczny wygląd, na który najczęściej skarżą się pacjentki. Mogą to być bóle miednicy mniejszej, zaburzenia czucia w obrębie blizny, pogorszenie postawy ciała, późniejsze problemy z zajściem w ciąże, obstrukcje związane z zespołem ciasnego jelita. Ważna jest prawidłowa pielęgnacja blizny już w pierwszych dobach po porodzie, a następnie fizjoterapia w obrębie blizny i bezpośrednia praca na bliźnie. Pacjentka uczy się automobilizacji, którą może wykonywać sama w domu.
• Rehabilitacja po urazie krocza (nacięcie, pęknięcie krocza) – mogą wiązać się z późniejszym dyskomfortem i bólem przy współżyciu oraz zaburzoną pracą mięśni dna miednicy. Terapia przezpochwowa oraz ćwiczenia pomogą rozluźnić okolicę krocza i przyniosą ulgę.
• Rozejście mięśni prostych brzucha – dochodzi do niego w wyniku rozciągnięcia mm. prostych brzucha, niewydolności mięśnia poprzecznego oraz wiotkiej kresy białej. Pojawia się najczęściej w III trymestrze ciąży lub wcześniej – w przypadku ciąży mnogiej. Oddzielone mięśnie nie zapewniają odpowiedniej stabilizacji dla tułowia i miednicy. Może dojść do zaburzenia postawy ciała, bólu pleców, bioder, miednicy, przepukliny czy nietrzymania moczu lub stolca. Ćwiczenia indywidualne w połączeniu w terapią manualną, kinesiotapingiem i prawidłowym wykonywaniem czynności dnia codziennego wzmocnią gorset mięśniowy i poprawią stabilizację głęboką.

Statystycznie aż 30% kobiet boryka się problemem nietrzymania moczu – NTM. Rzeczywista liczba może być jednak wyższa, bo wiele kobiet otwarcie nie mówi o tym problemie.

Najczęstszą formą NTM wśród kobiet, które deklarują problemy nietrzymania moczu, jest:

• wysiłkowe nietrzymanie moczu (50-70% kobiet),
• pęcherz nadaktywny – inaczej parcia naglące (20-30%),
• mieszane nietrzymanie moczu ( stanowi najmniejszy odsetek, tj.ok 10-20%).

Terapia w NTM

Odpowiednio wcześnie wdrożona terapia daje szansę na całkowite wyeliminowanie problemu, poprawę jakości życia i uniknięcie zabiegu operacyjnego, który jest ostatecznością.

Podczas terapii wykorzystujemy między innymi metody:

• Terapia z zastosowaniem EMG Biofeedback – polega ona na kontrolowanej pracy mięśni dna miednicy. Dzięki odpowiedniej aparaturze oraz wykorzystaniu elektrod możemy ocenić napięcie spoczynkowe, siłę, wytrzymałość mięśni oraz ich zdolność do rozluźnienia. Pacjentka może oglądać pracę mięśni na ekranie monitora, co pozwala jej kontrolować ich napięcie oraz  umożliwia ich efektywną pracę.
• Elektrostymulacja – jeśli mamy do czynienia ze znacznym osłabieniem mięśni dna miednicy lub przy braku możliwości ich aktywacji – stosujemy elektrostymulację, która pobudza mięśnie do skurczu. W zależności od potrzeb wykorzystujemy elektrodę dopochwową lub doodbytniczą – w każdej z  dobieramy odpowiednie parametry i czas zabiegu.
• Trening behawioralny – oprócz ćwiczeń i terapii bardzo ważne jest wprowadzenie prawidłowych nawyków dnia codziennego i nawyków toaletowych. Podczas wizyty pacjentki nauczą się jak chronić mięśnie dna miednicy przed przeciążeniami oraz jak ważny jest prawidłowy sposób oddychania i czym jest trening pęcherza.